Σελίδες

Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2009

Μια ιστορία που απλώς άκουσα..

Μια παρέα νέων, σε βραδινή έξοδο..
Το πρόγραμμα, είχε κουτούκι.

Ότι έπρεπε μ’ αυτόν τον καιρό.
Η πόρτα άνοιξε διάπλατα και η παρέα βιάστηκε να μπει στο μαγαζί. Το τραπέζι ήταν εκεί, τους περίμενε. Με το χαμόγελο στο στόμα, οι φίλοι βολεύτηκαν κι άρχισαν να κοιτάζουν τριγύρω έχοντας την καλή διάθεση ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους.
Ε.. νιάτα, καλή παρέα και έξοδος σε μέρος που όλοι διάλεξαν.
Εκείνη, γελαστή και ομιλητική, περίμενε τη σειρά της να πει..
ΝΤΟΥΠ !! Ένας δυνατός χτύπος.!! Το κεφάλι της έγειρε μπροστά μεμιάς και χτύπησε στο τραπέζι. Τα βλέμματα όλων πάγωσαν.. Φωνές, πανικός..
Οι γιατροί δεν άφησαν καμιά ελπίδα ζωντανή.
Ανεύρυσμα, είπαν..
Ο πατέρας μέσα στη ζάλη του, τον πόνο τον αβάσταχτο, την πιο βαριά κατάρα, μονολογούσε «θα πάμε κι αλλού, θα κάνουμε εξετάσεις..»
Οι γιατροί απ’ την άλλη, δεν ήξεραν πώς να του πουν ότι δεν υπάρχει ελπίδα, ότι σε λίγο χάνει το παιδί του για πάντα και να σκεφτεί να δώσει τα όργανά του..
Πώς ;
Εκεί το μυαλό σταματάει κι εύχεσαι, μαζί να πάψει και η καρδιά..
Εκεί βλέποντας το σπλάχνο σου να σκοτεινιάζει απ τον ίσκιο του θανάτου, εύχεσαι να πας πρώτα εσύ.. να κλείσεις τις πόρτες, να μην περάσει απ’ την άλλη.. τόσο νωρίς..
Ζωή.. που τόσο την προσβάλλουμε, την περιγελούμε.
Ζωή.. η μόνη ανεκτίμητη
Ζωή.. που δεν ανταλλάσσεται.
Ζωή.. η υπέρτατη αξία

Ακόμη μάλλον δεν έχει «φύγει» το κορίτσι .. Ίσως ακόμη και ο πατέρας, η μητέρα και η μεγαλύτερη αδερφή να μην ξέρουν πως «φεύγει» τόσο μα τόσο σύντομα..
Γίνομαι καλύτερος άνθρωπος ή τουλάχιστον προσπαθώ.
Δεν με θρέφει φυσικά ο πόνος, αλλά η ζωή, μου δίνει πού και πού ένα χαστούκι, να την κοιτάξω κατάματα , να πονέσω γι’ αυτήν και να την ερωτευτώ κάνοντας κι άλλους να το νιώσουν.
Και ήταν μόλις μια ιστορία που απλώς άκουσα…
Καλό σου ταξίδι μικρή..

36 σχόλια:

Σταλαγματιά είπε...

Με συγκλονίζει να φεύγουν άνθρωποι νέοι,
Με συγκλονίζει να βλέπω ανθρώπους να σκορπούν τις στιγμές τους άσκοπα χωρίς να εκτιμούν το κάθε λεπτό της ζωή τους.


Ένα κόκκινο τριαντάφυλλο η ζωής !!!!!

Καλό ταξίδι μικρή

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΚΡΙΜΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣΝΕΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ ΟΤΙ Η ΖΩΗ ΧΑΝΕΤΑΙ ΣΕ ΕΝΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΞΑΓΟΡΑΖΕΤΑΙ ΟΥΤΕ ΜΕ ΔΙΣ.ΕΙΝΑΙ ΛΥΠΗΡΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΑΞΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΧΑΝΕΤΑΙ.ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗ ΜΙΚΡΗ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ ΑΔΙΚΑ.

Φθα είπε...

Δυστυχώς σε πολλές οικογένειες υπάρχει κάποιο τέτοιο περιστατικό. Κι είναι αλήθεια μάθημα ζωής αυτό που προκύπτει μέσα από παρόμοια "χαστούκια". Για όλους μας...

Ανώνυμος είπε...

Ως μουσικός .. έχω βιώσει 2 φορές θανάτους νέων ανθρώπων κατά την ώρα της διασκέδασης. Με συγκλόνισε όμως η ανάρτηση σου … ειδικά η περιγραφή του πατέρα … τι να πεις ;; Ζωή πολύτιμη είναι η κάθε στιγμή… ακόμα και η καθημερινότητα μας .. και πρέπει να τη ζούμε χωρίς αναβολές. Χαίρομαι που άφησες πίσω το προηγούμενο θέμα … και ‘γω είχα φάει κόλλημα. Να σαι καλά φίλε.

D.Angel είπε...

....
Καλό της ταξίδι!
Την καλησπέρα μου!

Ανώνυμος είπε...

Φίλε μου γειά σου.
Αν είχες έστω και μία επιφύλαξη για το αν έπρεπε να δημοσιεύσεις αυτό το άρθρο, διαβάζοντάς σε βεβαιώνω πως όχι δεν πρέπει να πια να έχεις καμμία επιφύλαξη.
Το προσεγγίζεις ανθρώπινα, με διάκριση, και τόσο τρυφερά, όσο τρυφερή είναι και η καρδούλα αυτής της κοπέλλας που ακόμα την κρατούν στη ζωή τα μηχανήματα. Οι ευαισθησίες λείπουν απο την καθημερινή ζωή και τίποτα απο οτι κάνουμε δεν πάει χαμένο να είσαι σίγουρος. Πολλές φορές για θέματα σαν κι' αυτό λέμε όλοι μας (κάτι να κάνουμε) και τις περισσότερες δεν κάνουμε τίποτα άλλοτε γιατί δεν μπορούμε άλλοτε γιατί βαριόμαστε. Εσύ έκανες κάτι. Αυτό που μπορούσες. Μας γνωστοποίησες να μοιραστούμε το γεγονός με τούς οικείους της και ας μην τούς ξέρουμε. Ολοι έχουμε δυσάρεστα να θυμηθούμε, μα με τέτοια περιστατικά ο νούς μας παίρνει δρόμο που λέει και ο στιχουργός.
Θέλω πρίν της ευχηθώ κι' εγώ καλό ταξίδι όπως οι προηγούμενοι φίλοι, να κάνω μια ευχή. Δεν ξέρω πως αισθάνεται ο κάθε ένας το θαύμα, αλλά όπως είναι το θαύμα της γέννησης, το θαύμα της αγάπης, το θαύμα της δημιουργίας, πρίν την αποχαιρετίσω εχω ανάγκη να πιστέψω σ' ενα θαύμα που θα μετατρέψει ολα αυτά ενα κακό όνειρο.Που θα σηκώσει όρθια και ζωντανή την κοπέλλα και θα κάνει ευτυχισμένη την ίδια και τους γονείς της.
...Αλλιώς κι'ενα δικό μου δάκρυ θα την συντροφεύει στο ταξίδι της. Σ'αγαπάπε κοπελλιά και πονάμε μαζί σου. ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ

Τάσος είπε...

@Ανώνυμος:Αναρωτιόμουν όπως σου είπα, μην τυχόν και φανεί ότι απλώς κάτι πάω να γράψω, ενώ η πρόθεσή μου είναι μέσα από τέτοια τραγικά γεγονότα όπως αυτό, να δώσουμε αξία σε τούτη τη ζωή.Κι αν υπάρχει άλλη, θα'ρθει η ώρα που θα τη ζήσουμε κι εκείνη.. Κι εύχομαι όπως λες, αν είναι να γίνει θαύμα ας γίνει ΤΩΡΑ...

Τάσος είπε...

Φίλοι συνοδοιπόροι, ένα μεγάλο ευχαριστώ για το μεγαλείο που κρύβετε όλοι μέσα σας, που δεν είναι τίποτε άλλο από την αγάπη στη ζωή.. και το εκφράζετε.

ΦΩΤΕΙΝΗ είπε...

Συγκλονιστικό.....αλλά αληθινό! Δυστυχώς συμβαίνουν κα8ημερινά δίπλα μας...κουράγιο μονο...

ΓΕΡΑΚΙ είπε...

Φίλε ΑΕΤΕ
Η λέξη που έγραψες και μας αποκάλεσες συνοδοιπόρους με συγκίνησε πολύ. Η αλήθεια είναι οτι όπως αποδεικνύεται δεν χάθηκε το φιλότιμο και η ανθρωπιά. Απλά εμείς οι άνθρωποι θέλουμε ερεθίσμτα πολλές φορές για να βγάλουμε τα καλά του εαυτού μας όπως είναι η αλληλεγγύη, ή συντροφικότητα, η αγάπη βρε αδερφέ. Οι πιό άξιόλογοι βρίσκουν απο μόνοι τους τα ερεθίσματα και μας γοητεύουν με τίς πράξεις τους. Μακάρι να γίνουν παράδειγμα για'μας και να ακολουθήσουμε το παράδειγμά τους. Εαν δεις τους γονείς της κοπέλλας, η οποία υποστηρίζεται ακόμα απο τα μηχανήματα, είναι σαν φαντάσματα. Η έκφραση τραγικές φιγούρες υστερεί για να αποδόσει την εικόνα. Μακάρι να γίνη θαύμα, αλλά η ίδια η κοπέλλα δεν μπορεί ούτε να παλαίψει αυτή τη στιγμή για τον εαυτό της. Πάντως συγχαρητήρια σε ολα τα παιδιά για την ευαισθητοποίησή τους, και μακάρι ο φιλέσπλαχνος Θεός να δώσει ξανά ζωή σ' αυτό το κλινικά νεκρό σώμα και να την δούμε ξανά όρθια και δυνατή.

Nefelovatis είπε...

Είναι ανεκτίμητη η Ζωή φίλε μου, και η υγεία..

Οι άνθρωποι πάλι αν και αποδεδειγμένα πεπερασμένοι σαν όντα, δρουν λες και θα υπάρχουν αιώνια.. Αποφεύγοντας να σκεφτούν το τέλος..

Δυστυχώς αυτό δεν τους κάνει να Ζουν στ’ αλήθεια, αλλά μάλλον να αναβάλουν τη ζωή τους για ένα αύριο, το οποίο συνεχώς μετατίθεται..

Μπορεί κάποιες φορές από ορισμένα γεγονότα να ξυπνάνε λίγο, μα πάλι στα ίδια γυρνούν…

Το βλέπω κάθε μέρα να συμβαίνει.. Στο νοσοκομείο όπου εργάζομαι (γιατί εργασία και όχι λειτούργημα το έχουν καταντήσει το ΕΣΥ, η αδιαφορία και η αναλγησία διαφόρων υπεύθυνο-ανεύθυνων «σοφών» και διοικούντων..).

Βλέπω και βιώνω τέτοιες ιστορίες καθημερινά.. Και είναι τόσο μεγάλη η αίσθηση της αδυναμίας κάποιες φορές… Του να μην μπορείς να προσφέρεις, να χάνεις ακόμα μια μάχη..

Σ’ αλλάζουν όλα αυτά, ειδικά όταν βλέπεις με τι μικρότητες ασχολούνται όλοι στην «καθημερινότητά» τους, και πόσο άσκοπα τον χρόνο τους χάνουν..

Καλό ταξίδι να έχει η κοπέλα, και καλή αφύπνιση σε μας…

anepidoti είπε...

είναι μου φαίνεται συχνό άκουσμα τώρα τελευταία το ανεύρυσμα, δεν ξέρω, παλιότερα δεν τ' άκουγα τόσο συχνά..
δεν μπορώ να σχολιάσω, τρελαίνομαι στην ιδέα του πόνου αυτών των ανθρώπων.

zoyzoy είπε...

Συγκλονιστικό ξαφνικά όταν έλθει μια τόσο "κακιά ώρα" καταλαβαίνουμε την αξία της ζωής.Μάταιο γιατί χάνουμε τη ζωή μέσα απ΄τα χέρια μας που δεν εκτιμήσαμε.Καλό ταξίδι στο κορίτσι και καλό κουράγιο στους δικού της.

βιολιστης στη στεγη είπε...

Ξέρεις τί είναι το χειρότερο κι' απ' το θάνατο;
¨Ολ'αυτά που δεν προλάβαμε να πούμε ή να προσφέρουμε σ'αυτόν που φεύγει ξαφνικά. Και που μόνο τότε συνείδητοποιούμε ότι πιά είναι αργά, ότι πιά δεν ΜΠΟΡΕΙ να ακούσει, δεν μπορεί να δεχτεί...
Αυτός είναι ένας δεύτερος θάνατος γιά αυτούς που μένουν πίσω...
Μακάρι ειρηνικά ν' αναπαυθεί το κορίτσι!
Και μαζί της να πάρει όλη την αγάπη, που δεν πρόλαβε...
Καλό βράδυ.

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Προσωρινοί είμαστε παντού, φίλε μου...
Σκληρό πολύ, αλλά αληθινό!...
Κι αν όλοι μας το συνειδητοποιήσουμε, ξέρεις πόσο όμορφη θα γίνει η ανεκτίμητη ζωή μας;... Πολύ πολύ όμορφη!...

Καλημέρα...

Φαίδρα Φις είπε...

θλιβερό...

λυπάμαι τόσο πολύ.

καλημέρα

Ανώνυμος είπε...

Καλό της ταξίδι... είναι πολύ ανατρεπτική η ζωή... και όσο και να προσπαθούμε ποτέ δεν θα είμαστε σε θέση να έχουμε όλες τις απαντήσεις... Ας προσπαθήσουμε τουλάχιστον να είμαστε καλύτεροι... αυτό αξίζει και για μας και για τους άλλους γύρω μας...

Καλό τριμήμερο φίλε

ΓΕΡΑΚΙ είπε...

Σε αυτό που έγραψε ο βιολιστής...
Ολα αυτά που δεν προλάβαμε να πούμε ή να προσφέρουμε σ'αυτόν που φεύγει ξαφνικά!!!!
Θα ήθελα να σχολιάσω οτι είναι μια μεγάλη αλήθεια και πραγματικότητα που δυστυχώς συμβαίνει άθελά μας. Δεν εκφραζόμαστε μεταξύ μας, δυσκολευόμαστε να πούμε μάννα σ'αγαπώ, πατέρα αδελφέ αδελφή. Φίλε μου καλέ, παιδικέ σ'αγαπώ σε θαυμάζω, σε σέβομαι. Πήρα απο εσένα καλά πράγματα και σ'ευχαριστώ.
Παραμένουμε μόνο στίς πράξεις μας οι οποίες ίσως εκφράζουν αγάπη, αλλά δυσκολευόμαστε να το πούμε με λόγια, να επικοινωνήσουμε. Ας μην τύχη σε κανέναν μας όπως είπε και ο βιολιστής να φύγη κάποιος δικός μας και να μην έχουμε προλάβει να του πούμε ή να του προσφέρουμε όσα θα θέλαμε.
ΓΕΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

ΝΑΝΤΙΑ είπε...

Θεέ μου,είναι κρίμα να σβήνουν νέοι άνθρωποι έτσι απλά.
Καλό της ταξίδι.

ΤΥΜΠΑΝΙΣΤΗΣ είπε...

Αποδεικνύεται τελικά οτι σαν άνθρωποι..
Είμαστε ακόμα ζωντανοί, οι αξίες μας δέν πέθαναν. Μπράβο σε όλους για το ενδιαφέρον σας.
Για την κοπέλλα αν ζει ακόμα, σου εύχομαι κοπέλλα μου να γίνεις το θαύμα που περιμένουν οι γονείς σου
Αν έφυγες.....
Σ' ευχαριστούμε που έπεσες αστέρι απο τον ουρανό και έζησες μαζί μας.
Καλή επάνοδο στον ουρανό απο όπου και μας ήρθες.
ΤΥΜΠΑΝΙΣΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Φίλε ΑΕΤΕ, καλησπέρα,

Δυστυχώς τα γνωρίζω από πρώτο χέρι,
Η κόρη μου έφυγε ένα μεσημέρι κατά την διάρκεια του ύπνου της,

Ακόμη περιμένω (Εδώ και 5 μήνες) τα αποτελέσματα της Ιατροδικαστικής να μου πουν από το τι έφυγε?
Κανένα πρόβλημα ούτε παθολογικό ούτε εξάρτησης υπήρξε. Φοβούνται καμία εκταφή??.

Ερώτημα ενός γονέως, πάτε να καλύψετε τίποτα κύριοι τής Ιατροδικαστικής??.

~ΕΚAΤΗ~ ...φως και παλι φως η ψυχη που μαχεται... είπε...

Καλησπέρα αετέ...,δυστυχώς έχω ζήσει την τραγική απώλεια ενός αγαπημένου μου προσώπου...και μπορώ να νιώσω τα συναισθήματα των γονιών της κοπελίτσας.....θλίψη,πόνος...οργή και ένα ΓΙΑΤΙ...Αν είναι ακόμη μαζί μας η μικρή...μία ευχή...να πάρει τον δρόμο για τον γυρισμό...εδώ που την αγαπάνε...Αν βιάστηκε και έχει "φύγει"...καλό ταξίδι μικρή...εκει ψηλά που βρίσκεσαι...να είναι ηρεμη η ψυχούλα σου...οι άγγελοι δεν ήρθαν για να μείνουν στην γή....

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΕΡΑΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΕΥΧΗΘΩ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ.

nellinezi είπε...

Σε πέτυχα -με πέτυχες την ημέρα των γενεθλίων μου...κι έπεσα πάνω σε αυτό το ποστ.
Στην αρχή με πήρε απο κάτω και σκέφτηκα "γαμώτο, ήταν ανάγκη να το διαβάσω σήμερα?" .... Ξέρεις, την ημέρα των γενεθλίων μας θέλουμε να κάνουμε μόνο ευχάριστα πράγματα κ.τ.λ κ.τ.λ

Μετά όμως σκέφτηκα, ότι για τη σημερινή μέρα που σημαίνει πολλά για μένα, αυτό σου το ποστ ήταν μάθημα .

Καλώς σε βρήκα :-)

Fri είπε...

Η υγεία μας, η αξιοπρέπεια τού να περπατάμε και να μιλάμε, η ζωής μας είναι πράγματα ανεκτίμητα! Το ξεχνάμε, συνέχεια τρέχουμε για να φτάσουμε κάτι και τι καταφέρνουμε? Να χάνουμε την κάθε μας μέρα!
Και το λυπηρό είναι πως ακόμα και μετά από τέτοια δραματικά γεγονότα, γεγονότα που μας ταρακουνάνε για τα καλά, μόνο λίγο μας παίρνει για να ξεχάσουμε πόσο πολύτιμη και μοναδική είναι η ζωής μας και να γυρίσουμε στα τετριμένα...
Ίσως είναι έτσι από τη φύση του ο άνθρωπος...

Καλημέρα :)

eliksirio είπε...

Είναι κάποια πράγματα που συμβαίνουν δίχως λόγο κι αιτία..

Όλοι παραπονούμαστε για τη ζωή μας, χωρίς να φάμε το χαστούκι που μόλις έφαγες εσύ, ΑΕΤΕ..
Τώρα το έφαγα κι εγώ..!!

Στα θαύματα άρχισα να πιστεύω τον τελευταίο καιρό, για προσωπικούς λόγους..
Θα'θελα να πιστέψω ότι η δύναμη της αγάπης, της απλής αγάπης, όλων μας και των δικών της ανθρώπων θα κάνουν αυτό το θαύμα πραγματικότητα..

Καλό ταξίδι, κοπελίτσα μου..
Είθε να πας σε έναν κόσμο καλύτερο, αν το θαύμα δε γίνει τελικά..

Little Hope Flags είπε...

Λυπάμαι πάρα πολύ που διαβάζω αυτή την ιστορία γιατί πριν δύο μήνες μια κοπέλα που ήξερα χρόνια, "έφυγε" από ανεύρυσμα. Είναι κρίμα και άδικο να χάνονται τόσο νέοι άνθρωποι...

Ελπίζω η συγκεκριμένη κοπέλα να το νικήσει...

ΑνωΡά7 είπε...

Η ιστορία αυτή με άγγιξε πολύ...
Πρέπει να ζούμε την κάθε μας στιγμή σα να ήταν η τελευταία!!!

Καλό ταξίδι...

mantinada είπε...

Έχω χάσει δικούς μου ανθρώπους νέους,
έχω αντικρίσει κι εγώ το θάνατο κάποια στιγμή...

Το μόνο που μπορώ με σιγουριά να πω πλέον είναι πως η ζωή μας αξίζει πολλά περισσότερα απ' όσα της επιτρέπουμε να έχει...

Και αξίζει να προσπαθήσουμε να της τα επιστρέψουμε, όλα!

Αυτό που τώρα πια λέω στα αγαπημένα μου πρόσωπα,
σε ένα από αυτά ίσως περισσότερο από ότι στα άλλα,
είναι ΖΗΣΕ! πριν είναι αργά για να το κάνεις...

Εύχομαι όλοι να το δούμε και να το καταφέρουμε, σύντομα...

Καλό βράδυ!

ΤΥΜΠΑΝΙΣΤΗΣ είπε...

ΠΕΜΠΤΗ 5 ΜΑΡΤΙΟΥ 2009
Η ΚΟΠΕΛΛΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΜΑΣ ΕΦΥΓΕ

Αγαπητέ μου φίλε ΑΕΤΕ

Η κοπέλλα της τόσο συγκινητικής ιστορίας που με τόσο τρυφερότητα και διάκριση προσέγγισες, μας άφησε σήμερα το πρωί στις 5.00

Δεν θα ήθελα να γράψω περισσότερα, αλλά θέλω να σε παρακαλέσω με τον ίδιο τρόπο που ξεκίνησες και περιέγραψες την ιστορία που άκουσες, με τον ίδιο τρόπο όπως εσύ ξέρεις να την τελειώσεις.
Ξέρω οτι οι πληροφορίες που έχεις είναι λίγες, αλλά είμαι σίγουρος, οτι θα καταφέρεις να γράψεις ένα γράμμα που θα συντροφεύει την κοπελλιά στο ταξίδι της στην αιωνιότητα.
Γιατί υπάρχει αιωνιότητα ΑΕΤΕ.
Εσύ που κάνεις ψηλά κοινωνικά πετάγματα θα πρέπει να το έχεις δεί.
Τό μόνο που θα ήθελα να συμπληρώσω σαν πληροφορία για το θέμα είναι το εξής τραγελαφικό, αηδιαστικό και απίθανο.
Σήμερα, τις πρώτες πρωινές ώρες, γύρω στις 13,30 το πρωί, ΔΙΕΡΡΗΞΑΝ ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΤΗΣ ΚΟΠΕΛΛΑΣ!!!!!
Ο πατέρας της ενημερώθηκε απο την υπηρεσία security για την διάρρηξη και έφτασε τελικά στις 4,00 το πρωί στο διαρρηγμένο μαγαζί του.
Και ενώ προσπαθούσε μεταξύ της οδύνης που αντιμετωπίζει αυτές τις ημέρες με την κόρη του τον κάλεσαν απο την εντατική του νοσοκομείου να τον ενημερώσουν οτι η κόρη του ΤΕΛΕΙΩΣΕ!!!!!!!!!!!!
ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ.

Τάσος είπε...

Το άγουρο σημερινό μου πρωινό πέταγμα έγινε εφιάλτης και τσάκισε τις φτερούγες μου. Σκοτείνιασε άξαφνα και μες στη νεκρική σιγή που απλώθηκε πριν ο ήλιος χαράξει, πέρασε μέσα μου με ορμή μια δύναμη τεράστια κι ενα φως που με τύφλωσε.. Δεν είναι παραίσθηση, δυστυχώς. Εκεί ψηλά, πιο ψηλά από όσο γνωρίζουμε, κάποιος Θεός, κάποια ανώτερη δύναμη, φιλοξενεί από σήμερα ένα νέο κορίτσι...
Καλή μου, σε γνώρισα μέσα από την απώλεια.Την απώλεια της ζωής σου, την απώλεια των γονιών σου και όσων σε αγαπούν. Καλό δρόμο στο μακρύ σου ταξίδι και από κει ψηλά που θα μας κοιτάς, επέτρεψέ μας να νιώθουμε άνθρωποι. Μπορεί να μην πρόλαβες να ασκήσεις το λειτούργημα που γιατρεύει το σώμα, όμως, με τον πιο τραγικό τρόπο, γιατρεύεις τις ψυχές μας.. Αν υπάρχεις στ'αλήθεια Θεε, δώσε δύναμη στους ανθρώπους τις που σπαράζουν.. και ανάπαυσε τούτο το νεανικό σώμα.. Τέλος

ΤΥΜΠΑΝΙΣΤΗΣ είπε...

Ετσι λιτά θα κλείσω κι’ εγώ ΑΕΤΕ τούτη τη μέρα.
Περισσότερα σχόλια για την κοπέλλα που έφυγε και τα αξίζει
τις επόμενες μέρες σ’ ένα συνεχόμενο αποχαιρετισμό.

Στο πείσμα αυτό του θάνατου
που σκίασε τη νιότη
αγάπη εμείς σου στέλνουμε
αγάπη κι’ ένα δάκρυ

Θεέ μου εσυ που δημιούργησες τον άνθρωπο, δέξου από την αγκαλιά των γονιών της στην δική σου αγκαλιά τούτη τη κοπέλλα και χάρισέ της στην αιωνιότητα αυτά που στερήθηκε σ’ αυτή τη ζωή.

ΤΕΛΟΣ

Ανώνυμος είπε...

Εύχομαι η μικρή νεραϊδούλα να έχει καλό ταξίδι. Να πάει σε τόπους μαγικούς, παραμυθένιους, πέραν του κόσμου τούτου...

ΑΝΝΑ είπε...

Είναι τραγικό όταν χάνετε ένα νέο παιδί. Πραγματικά ο χρόνος παγώνει. Με όποιο τρόπο και αν πετάει μακρυά μας. Έχω χάσει ένα φίλο μοναδικό από άλλη αιτία βέβαια. Ήμασταν 15 χρονών όταν τον βρήκα... Να ξέρετε όμως ότι όσοι φεύγουν, μας κοιτάνε από ψηλά και μας προσέχουν...

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΕΡΑΣΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ.ΓΙΑ ΠΕΡΑΣΕ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΑΚΙ.

Eύη Καφούρου Αλιπράντη είπε...

πολύ θλιβερό...
κρίμα...