Tι κοινότυπο.. 25Η Μαρτίου

Δεν «πουλάει» ρε παιδιά..
Τι κι αν κάποιες χιλιάδες Έλληνες και Φιλέλληνες έδωσαν κάποτε το αίμα τους για να αναπνέουμε ελεύθερα; Κάθε μέρα –θα μου πείτε- σκοτώνονται χιλιάδες, για να πάνε στη δουλειά τους.. Μια δουλειά που πολλοί ζητούν και λίγοι έχουν.. Άρα, σκοτώνονται για να’μαστε λιγότεροι..
Ξέρουμε αλήθεια, για τι πράγμα αγωνιζόταν εκείνοι, οι τότε «γνωστοί-άγνωστοι» που καμιά σχέση δεν έχουν με τους τωρινούς ;
Ξέρουμε ότι ακόμη και σήμερα, πολλοί από εμάς θα ήταν πολέμιοί τους, δεν θα δεχόταν τις θέσεις τους, θα αισθανόταν άβολα και προσβεβλημένοι… γιατί;
Εγώ, ο ολιγομαθής, ο μειονοτικός πατριώτης, ο γραφικά ρομαντικός, θα σας πω με δυο λόγια, χωρίς περίτεχνες αναλύσεις, τι αντιπροσώπευαν αυτοί οι άνθρωποι για τους οποίους κάναμε αγάλματα, κάνουμε παρελάσεις, βγάζουμε λόγους, μα φροντίζουμε να κρύβουμε καλά ότι μας ξεβολεύει..
Ο αγώνας ενάντια στον τουρκικό ζυγό, δεν σταμάτησε ποτέ.. Από την άλωση και μετά, απλώς, πήρε μορφή.. Από τα πρώτα χρόνια, μεγάλοι Έλληνες, Έλληνες από μας, με καθόλου ή λίγη μόρφωση αλλά με καρδιά λεονταριού, δεν δέχθηκαν ούτε στιγμή την υποδούλωση.. Όταν τα χρόνια περνούσαν και η Εκκλησία βολεύτηκε στα νέα δεδομένα, βρήκε τον Τούρκο συνεργάτη και άρχισε να «μαζεύει» την περιουσία που σήμερα φτάσαμε να γίνεται ευρέως γνωστή, οι Έλληνες αυτοί, εμείς, σταθήκαμε απέναντι, γιατί εκτός απ’τον απλό παπά του χωριού που δεν καταλάβαινε τα παιχνίδια της Εκκλησίας, οι «άλλοι», οι «χήρες με τα μαύρα» (γιατί δεν μπορώ να τους λέω αλλιώς) έκαναν «αρπαχτές» 400 χρόνων !!
Οι αγωνιστές λοιπόν, όλοι εκτός Εκκλησίας, έδωσαν το αίμα τους ενάντια στον Τούρκο, ενάντια στα παιχνίδια των «φίλων» μας και ενάντια σε όλο το σάπιο σύστημα της Ορθόδοξης Εκκλησίας που έτρεμε μη χάσει όλα τα καλά που ήξεραν άριστα να τάζουν και να προσφέρουν ως μπαξίσι οι Τούρκοι..
Ποτέ κανέναν δεν βόλεψε το αναρχικό του χαρακτήρα των Ελλήνων αγωνιστών… και δυστυχώς, για μένα που βαφτίστηκα και ανατράφηκα ως χριστιανός, η Εκκλησία..
Και τι δεν έκαναν για να τα μπαλώσουν.. τι γράμματα υποταγής στο Σουλτάνο, τι «θαύματα» από εικόνες που έδειχναν ότι ήθελαν γαλήνη στον τόπο, τι αλαλούμ για να μην ξεχνάμε τους Άγιους πατέρες , μητέρες και λοιπούς συγγενείς δεν λέγεται (25η Μαρτίου) …
Πολλοί, ταράζεστε και νιώθοντας θιγμένοι δεν θέλετε να ακούσετε. Μα, δεν υπάρχει εμπάθεια, δεν υπάρχει αμάθεια, δεν υπάρχει σκοταδισμός… αντίθετα, υπάρχει φως που μας απελευθερώνει από κάθε είδους ζυγό και σάπιο σύστημα, που μας κάνει –έστω και σαν ψευδαίσθηση- να νιώθουμε ελεύθεροι. Ίσως το φως που είδαν και κείνοι που έβαλαν το μέλλον της Πατρίδας πάνω από τις ζωές τους.. μιας Πατρίδας που σήμερα πολλοί περιγελούμε μπερδεύοντάς την με το Κράτος και τους Κρατούντες και πιο πολλοί –εγκληματικά- ξεχνούμε φοβούμενοι να δείξουμε όχι αυταπάρνηση αλλά λίγη αγάπη, όχι για μας… για τα παιδιά μας..
Χρόνια Πολλά φίλοι μου και αν σας μπέρδεψα ή σας κούρασα, συγχωρέστε με.. στην αγάπη, πάντα κάνουμε λάθη..