Σελίδες

Τρίτη 26 Ιουλίου 2011

Δίπλα από τη ζωή μου , μόλις δυό μέτρα πέρασα

Κι ο δρόμος έγινε βουνό.. Ανέβηκα και γέρασα..

Μόλις δυο μέτρα χώριζαν απ' το γκρεμό το δρόμο

κι ένα κενό μεγάλο, απ' τη χαρά ως τον τρόμο.

Φυλάω τα δυο μέτρα μου, σφιχτά θα τα κρατήσω.

Δυο μέτρα μου 'ναι αρκετά στη γη όταν γυρίσω.

4 σχόλια:

ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ είπε...

Εξαιρετικο - ΜΠΡΑΒΟ

ΓΕΡΑΚΙ είπε...

Σκέφτομαι να σε στείλω στα βόρεια της Σκωτίας σε ενα παλιό πύργο, που βλέπει απο την μια μεριά τη Θάλασσα και απο την αλλη απέραντα λιβάδεια να σου εξασφαλίσω την διαμονή και να σου δώσω και ενα λάπτοπ. Ειμαι περίεργος τι θα γράψεις.

zoyzoy είπε...

Υπέροχο! κάτι μου κρύβει κάτι δυνατό έχει που μόνο εσύ μπορεί να ξέρεις τι σημασία του!

Καλό 3ήμερο με φιλιά θαλασσινά!

Σταλαγματιά είπε...

Με μπέρδεψες!!
:)) Όπως και να χει οι σκέψεις είναι φυλακή....!!

:))
Φιλί!