Tι κοινότυπο.. 25Η Μαρτίου

Δεν «πουλάει» ρε παιδιά..
Τι κι αν κάποιες χιλιάδες Έλληνες και Φιλέλληνες έδωσαν κάποτε το αίμα τους για να αναπνέουμε ελεύθερα; Κάθε μέρα –θα μου πείτε- σκοτώνονται χιλιάδες, για να πάνε στη δουλειά τους.. Μια δουλειά που πολλοί ζητούν και λίγοι έχουν.. Άρα, σκοτώνονται για να’μαστε λιγότεροι..
Ξέρουμε αλήθεια, για τι πράγμα αγωνιζόταν εκείνοι, οι τότε «γνωστοί-άγνωστοι» που καμιά σχέση δεν έχουν με τους τωρινούς ;
Ξέρουμε ότι ακόμη και σήμερα, πολλοί από εμάς θα ήταν πολέμιοί τους, δεν θα δεχόταν τις θέσεις τους, θα αισθανόταν άβολα και προσβεβλημένοι… γιατί;
Εγώ, ο ολιγομαθής, ο μειονοτικός πατριώτης, ο γραφικά ρομαντικός, θα σας πω με δυο λόγια, χωρίς περίτεχνες αναλύσεις, τι αντιπροσώπευαν αυτοί οι άνθρωποι για τους οποίους κάναμε αγάλματα, κάνουμε παρελάσεις, βγάζουμε λόγους, μα φροντίζουμε να κρύβουμε καλά ότι μας ξεβολεύει..
Ο αγώνας ενάντια στον τουρκικό ζυγό, δεν σταμάτησε ποτέ.. Από την άλωση και μετά, απλώς, πήρε μορφή.. Από τα πρώτα χρόνια, μεγάλοι Έλληνες, Έλληνες από μας, με καθόλου ή λίγη μόρφωση αλλά με καρδιά λεονταριού, δεν δέχθηκαν ούτε στιγμή την υποδούλωση.. Όταν τα χρόνια περνούσαν και η Εκκλησία βολεύτηκε στα νέα δεδομένα, βρήκε τον Τούρκο συνεργάτη και άρχισε να «μαζεύει» την περιουσία που σήμερα φτάσαμε να γίνεται ευρέως γνωστή, οι Έλληνες αυτοί, εμείς, σταθήκαμε απέναντι, γιατί εκτός απ’τον απλό παπά του χωριού που δεν καταλάβαινε τα παιχνίδια της Εκκλησίας, οι «άλλοι», οι «χήρες με τα μαύρα» (γιατί δεν μπορώ να τους λέω αλλιώς) έκαναν «αρπαχτές» 400 χρόνων !!
Οι αγωνιστές λοιπόν, όλοι εκτός Εκκλησίας, έδωσαν το αίμα τους ενάντια στον Τούρκο, ενάντια στα παιχνίδια των «φίλων» μας και ενάντια σε όλο το σάπιο σύστημα της Ορθόδοξης Εκκλησίας που έτρεμε μη χάσει όλα τα καλά που ήξεραν άριστα να τάζουν και να προσφέρουν ως μπαξίσι οι Τούρκοι..
Ποτέ κανέναν δεν βόλεψε το αναρχικό του χαρακτήρα των Ελλήνων αγωνιστών… και δυστυχώς, για μένα που βαφτίστηκα και ανατράφηκα ως χριστιανός, η Εκκλησία..
Και τι δεν έκαναν για να τα μπαλώσουν.. τι γράμματα υποταγής στο Σουλτάνο, τι «θαύματα» από εικόνες που έδειχναν ότι ήθελαν γαλήνη στον τόπο, τι αλαλούμ για να μην ξεχνάμε τους Άγιους πατέρες , μητέρες και λοιπούς συγγενείς δεν λέγεται (25η Μαρτίου) …
Πολλοί, ταράζεστε και νιώθοντας θιγμένοι δεν θέλετε να ακούσετε. Μα, δεν υπάρχει εμπάθεια, δεν υπάρχει αμάθεια, δεν υπάρχει σκοταδισμός… αντίθετα, υπάρχει φως που μας απελευθερώνει από κάθε είδους ζυγό και σάπιο σύστημα, που μας κάνει –έστω και σαν ψευδαίσθηση- να νιώθουμε ελεύθεροι. Ίσως το φως που είδαν και κείνοι που έβαλαν το μέλλον της Πατρίδας πάνω από τις ζωές τους.. μιας Πατρίδας που σήμερα πολλοί περιγελούμε μπερδεύοντάς την με το Κράτος και τους Κρατούντες και πιο πολλοί –εγκληματικά- ξεχνούμε φοβούμενοι να δείξουμε όχι αυταπάρνηση αλλά λίγη αγάπη, όχι για μας… για τα παιδιά μας..
Χρόνια Πολλά φίλοι μου και αν σας μπέρδεψα ή σας κούρασα, συγχωρέστε με.. στην αγάπη, πάντα κάνουμε λάθη..

ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ

Έχουν περάσει τόσα χρόνια και δεν είχα ακόμη τη χαρά να σε γνωρίσω..
Έχω ακούσει τα καλύτερα λόγια και είμαι σίγουρος, πως έτσι που τα λένε θα ’ναι. Όλοι περιγράφουν τη χαρά που ένιωσαν όταν σε βρήκαν. Ακόμα θυμάμαι τα λόγια των δασκάλων «να είστε ο εαυτός σας» και ακόμα αναρωτιέμαι πώς γίνεται αυτό.. Πώς δηλαδή γίνεται να δώσουμε τη θέση μας σε έναν άλλον ; Πώς να είμαστε δύο σε ένα ; Και ο άλλος ; Ο εαυτός.. θα θέλει να συνυπάρχουμε ; κι αν το θέλει τόσο, γιατί δεν έρχεται και πρέπει να τον καλέσουμε ; Και γιατί είναι τόσο δύσκολο να τον βρούμε ; Τι του κάναμε και έχει φύγει, αφού το σωστό είναι να είμαστε μαζί ;
Καλέ μου εαυτέ, εγώ είμαι πρόθυμος να σε γνωρίσω και να σε φιλοξενήσω όσο θέλεις να μείνουμε κοντά, σαν οικογένεια…. Βέβαια, η ζωή είναι ακριβή και τα έξοδα αρκετά.. Μάλλον θα πρέπει να τα μοιραστούμε.. Ξέρεις, το Τζιπ μου δεν καίει νεράκι.. Μη μου πεις τι το θέλω γιατί φαντάζομαι πως και συ θα έχεις ένα.. Τι δείχνεις στο περιβάλλον σου ; Εκτός βέβαια και αν έχτισες και ένα σπίτι.. Πώς αλλιώς θα αφήσεις το στίγμα σου σε τούτον τον πλανήτη;
Εγώ, έχω δυο παιδιά.(Το ένα είναι κορίτσι, αλλά κάνω πως δε με νοιάζει). Τους έχω πει πολλά για σένα και θέλουν πολύ να σε γνωρίσουν. Βοηθάω στο να είναι οι καλύτεροι. Ξέρεις, ανταγωνισμός.. Τι; Θα αφήσουμε τα παιδιά του Κυρ-Κώστα να μας περάσουν ; Όοοοχι βέβαια !
Αν έχεις και συ παιδιά, θα έχουν καλή παρέα. Εγώ τους το λέω πάντα : «Το τι δείχνετε έχει σημασία ! Αυτό καταλαβαίνει ο άλλος ! Έτσι σας αξιολογεί !»
Πιστεύω να ταιριάζουμε.
Έχω έναν υπέροχο γάμο.. ( Το κοριτσάκι που ερωτεύτηκα τότε, δεν είχε προοπτικές.. ούτε καν ένα σπίτι στα βόρεια προάστια.. κάτι.. μια επαγγελματική σιγουριά βρε αδερφέ)
Δέκα χρόνια πραγματικής απόλαυσης ! Τι γιορτές, τι δεξιώσεις ! Όλος ο καλός κόσμος ! Όλοι συνεργάτες και φίλοι απ’ τη δουλειά . Με εκτιμούν ιδιαίτερα και μου το δείχνουν με κάθε τρόπο.. άσχετα με το αν θα δώσω bonus ή όχι..(για να μη νομίζεις πως το κάνουν από συμφέρον)..Το περίεργο βέβαια είναι πως αυτοί δεν σε θέλουν.. Είναι –λέει- σαχλαμάρα και ανόητος ρομαντισμός να ψάχνεις να βρεις τον εαυτό σου στις μέρες μας.. Η δουλειά μου είναι ότι σιχαινόμουν από τα φοιτητικά μου χρόνια, αλλά έχει κέρδη.. τι κι αν πρέπει να παριστάνω τον συμπονετικό και τον διαλλακτικό σε ότι μπούρδα ακούω..
Πού ξέρεις, μπορεί όταν με το καλό σε βρω, να σε βάλω στη δουλειά μου
Θα σου μάθω όλα τα κόλπα.. Αν είσαι ξύπνιος όπως εγώ, θα τους δουλεύεις όλους ψιλό γαζί.. Μέχρι και fifty-fifty μπορώ να σε βάλω. Αν πάλι είσαι ανύπαντρος, έπεσες στον κατάλληλο ! Έχουμε κύκλο, που φυσάει ! Τι ακίνητα, τι κότερα, τι επιχειρήσεις.. Όλες, η μια καλύτερη από την άλλη..
Ήδη για το γιο μου, του έχω «κλείσει» μια περίπτωση με ένα μάτσο ακίνητα !
Μάλλον, θα πρέπει να σε αφήσω τώρα γιατί με φωνάζει η στρίγγλα η γυναίκα μου να κατέβω.. Έχουν έρθει κάτι φίλοι μας αντιπαθητικοί με δυο σκατόπαιδα.
Τους έχουμε «τραπέζι»..
Σε περιμένω με ανυπομονησία και αν θες να κάνω κάτι προκειμένου να έρθεις πιο γρήγορα (αρκεί να μην είναι τίποτα ακριβό) πες το μου και θα το κάνω ευχαρίστως, καλέ μου εαυτέ..